به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دارالحدیث، در این نشست که با موضوع اخلاق کاربردی و ظرفیت های موجود در علوم اسلامی برگزار شد، حجت الاسلام حسین پسندیده، گفت: علوم اسلامی ظرفیت های فراوانی دارند که می توانند از جهات مختلف یکدیگر را یاری کنند، مانند ظرفیتهای موجود در کلام اسلامی، فلسفه اسلامی، اخلاق، فقه و...؛ زیرمجموعه های هرکدام از این دانش ها با یکدیگر مرتبط است و از هر کدام می توان برای پیشبرد دیگری استفاده کرد. در حوزه اخلاق، یاری گرفتن از دیگر داشته­های علوم اسلامی به نظر می رسد که خیلی کم اتفاق افتاده است، ما از توانمندی هایی که پشتوانه سالهای سال پژوهش در آن علوم را دارد، مانند فقه و اصول، باید ببینیم که کجا به مباحث حوزه اخلاق می تواند کمک کند. کارهای اندکی شروع شده ولی بسیار ناچیز است و انتظار بیش از آن است، به همین جهت ما بر آن شدیم تا به بررسی ظرفیت های فقه و اصول برای استفاده در حوزه اخلاق بپردازیم. فقه به جهت اینکه کارگاه تمرین استنباط از نصوص است، روش استنباط را به خوبی به ما می آموزد.

ایشان افزود: مباحثی در فقه وجود دارد که قابلیت استفاده در حوزه اخلاق را دارند؛ از جمله بحث مقاصد شریعت؛ این بحث با این عنوان در فقه شیعه قدیمی نیست و ریشه آن در نظریات اهل سنت است.

پژوهشگر گروه اخلاق کاربردی تصریح کرد: تعریف مقاصد شریعت اینگونه آمده است: «اهدافی که توسط شرع در تمامی احکام یا قسمت عمده احکام لحاظ شده است؛ نهایت و غایت شریعت و اسرار شارع برای وضع احکام؛ شناخت آن برای همه ضروری است، برای مجتهد هنگام استنباط و فهم نصوص و برای غیر مجتهد به منظور شناخت اسرار قانون گذاری». این تعریف به نسبت مفصل و جامع تر است. ایشان سپس به پیشینه بحث و تفصیل آن اشاره کردند.

سپس، مطالب ذکر شده، مورد بحث و گفتگوی حاضرین قرار گرفت.