به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دارالحدیث، در این نشست که با موضوع اخلاق اسلامی" برگزار شد، حجت الاسلام و المسلمین عبدالله عمادی، سرپرست گروه اخلاق کاربردی گفت: اگر چه اصطلاح «اخلاق اسلامی»، در میان مکتوبات و اظهارات اخلاقی فراوان است، اما کمتر مورد تبیین و تعریف قرار گرفته است. همچنین واژه مقابل آن یعنی «اخلاق غیراسلامی» دقیقا به چه مقصودی اشاره دارد. آیا منظور از اخلاق اسلامی، اخلاقی است که مبتنی بر اسلام باشد؟ در این صورت منظور دقیق از این ابتنا، و متعلق آن چیست؟

وی افزود: تعاریفی که در کتب اخلاق توسط دانشمندان اسلامی آمده است، به طور کلی درباره واژه «اخلاق» بوده و آن را به عنوان اخلاق اسلامی قلمداد می کردند. نه آنکه به طور خاص، اشاره ای به قسم خاص تر آن، تحت عنوان «اخلاق اسلامی» داشته باشند. اما شاید بتوان از لابلای آنچه به اسلام نسبت داده و خصوصیاتی که برای مکتب اخلاقی آن برشمرده اند، به شناختی هرچند اجمالی، از مفهوم آن دست پیدا کرد.

سرپرست گروه اخلاق کاربردی تصریح کرد: به نظر می رسد اگر گزاره های اخلاق یا مبانی (به ویژه مبانی انسان شناختی) یا موضوعات آن را بتوان به منابع اسلامی نسبت داد، دانش اخلاق اسلامی تشکیل شده است. یعنی صرف اینکه در منابع ذکری از آنها به میان آمده باشد کافی نیست و لزومی ندارد که آنها اصلا اعتبار تجربی و علمی نداشته باشند. حتی اگر اعتبار آنها توسط تجربه بدست آمده باشد، در هر مرحله ای که باشد، (چه قبل از اعتباریابی دینی چه بعد از آن)، مدخلیتی ندارد.

بنابراین، اگر گزاره ای اخلاقی توسط تجربه و استقراء بدست آید، سپس منابع دین نیز آن را تأیید کنند، یا برعکس، ابتدا از منابع دین استخراج شوند و سپس از نظر تجربی هم تأیید شوند، یک گزاره اخلاق اسلامی در اختیار خواهیم داشت. پس در اعتبار گزاره های اخلاق اسلامی، استناد به منابع دین کافی است.

سپس، موارد ذکر شده مورد بحث و گفتگوی حاضرین قرار گرفت.

در پایان مقرر شد جلسه آینده گروه در موضوع «فلسفه اخلاق برای کودکان»(فابک) برگزار گردد.